top of page
Zoeken
  • Anneleen D'haene

Woensdag, 1 april 2020

Vanochtend kwam een van de kinderen zo blij als wat vertellen dat ze geen examens zouden hebben! Een van de leerkrachten had dat verteld tijdens een online-les. Het bleek een aprilgrap te zijn... Nochtans een redelijk idee, vind ik. Permanente evaluatie i.p.v. examens, waarom niet? In geval van twijfel over de resultaten voor bepaalde vakken kan je nog altijd een herexamen plannen in augustus.


Ik had vandaag een lijstje gemaakt van huishoudelijke taken die ik wou uitvoeren. Ik heb ze niet kunnen afvinken, maar ik heb wél mijn administratie bijgewerkt, dus het was toch een productieve dag. Dat geeft toch meer voldoening dan dingen voor me uitschuiven. 's Avonds moest ik nog eens naar de supermarkt. Het personeel wordt steeds beter beschermd, merkte ik. Er staan nu plastic schermen bij de kassa's. Iedereen is verplicht om met een winkelkar te winkelen zodat de afstand zeker bewaard zou blijven, maar ik zag, net als enkele dagen geleden, dat iedereen zijn kar wel eens laat staan en mensen naast elkaar staan uit te zoeken welk fruit of welk vlees of welk brood ze zouden meenemen. Maar goed, het zal wel iets doen. En zeker aan de kassa werken die winkelkarren om afstand te houden.

Onderweg naar huis stapte ik af bij het plaatselijke ijssalon. Ik had op FB gelezen dat ze open waren om ijs af te halen. Goed plan om wat in te slaan, zeker nu ze warm weer voorspellen in het weekend!


Drie dingen om dankbaar voor te zijn:

- het lekkere ijs van Esterel

- een grappig filmpje op FB

- kunnen fietsen in dit heerlijke weer

11 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Ik krijg de indruk dat mensen het stilaan beu worden, de lockdown. Er ontstaat onrust. Beschuldigingen, verwijten, irritatie, wrevel,... steken stilaan de kop op in berichten op sociale media, in nieu

De frituur ging vandaag weer open! Daar waren wij heel blij om. Ik mocht de frietjes gaan halen. Mocht, ja, want het was daar gezellig. Niet de kille sfeer van in de supermarkt, waar iedereen zwijgt e

Ik word een rariteit in de supermarkt: ik draag geen mondmasker en geen handschoenen. Maar ik houd wel afstand, raak mijn gezicht niet aan en was mijn handen zodra ik thuis ben. Het is een hele exped

bottom of page